Goeiemorgen
Ik heb een primeur. Ik heb voor het eerst iemand te gast in de nieuwsbrief. Ze heet Leen Segers. Leen is wijs. Niet alleen omdat ze veel weet over virtual reality. Ook omdat ze een VR-bedrijf uit de grond stampt. Dat bedrijf is heet Lucidweb. Leen ontmoeten, is met de toekomst praten. Veel leesplezier.
Oja! Voor we echt beginnen: één vraag. Nodig ik in de toekomst nog gasten uit in de nieuwsbrief? Ja? Druk dan na het lezen even op het hartje.
Het was Leens verjaardag in april. Die viel in het zwarte gat genaamd corona. Herkenbaar? Geen vrienden. Geen vriendinnen. Geen verjaardagskussen. Geen pannenkoeken. Geen cocktails. Geen feest. Of toch?
Leen is een pionier. Ze loopt voorop. Soms kijkt ze achterom. Toch vooral vooruit. Leen heeft een bedrijf opgericht dat gespecialiseerd is in virtual reality. Virtuele realiteit. Een onechte realiteit die als echt aanvoelt. Een nieuwe realiteit die makkelijke te bereiken is. Je hebt een internetverbinding en een VR-bril nodig. Een Oculus Quest 2 van Facebook, bijvoorbeeld. Die kost 349 euro.
Collega’s organiseerden een verrassingsfeestje in VR. En dat voelde zo goed als echt, zegt Leen. Er waren vrienden, katten, pinguïns en vuurwerkpijlen. “Ik was zelfs een beetje dronken.” Het enige wat ontbrak: nog meer vrienden. Die konden niet komen. Niet omdat ze geen zin hadden. Wel omdat ze thuis geen VR-bril hebben liggen.
Leen vierde met haar vrienden in Altspace. Dat is een platform van Microsoft. Het is te vergelijken met Facebook. Je spreekt er niet in tijdlijnen of chatgesprekken, maar op virtuele ontmoetingsplekken. Denk aan feestzalen, festivalterreinen, vergaderzalen of basketbalterreinen.
Je ziet elkaar niet echt. Wel elkaars avatar. Elkaars digitale pop als het ware. “Die is belangrijk”, zegt Leen. Zelf is ze in het blauw gekleed. Van kop tot teen. Ze draagt een blauwe hoed. “Dat doe ik in het echt niet”, lacht ze. Ik ben jaloers. Ik heb mezelf naar mijn spiegelbeeld nagemaakt. Ik kon nu eens iemand anders zijn.
“Wat grappig is”, zegt Leen, “na een tijd associeer ik stemmen van mensen die ik regelmatig in VR ontmoet eerder met hun avatar dan hoe ze er echt uitzien.” De avatars in Altspace bewegen natuurlijk. Handbewegingen zetten je boodschap kracht bij. Ogen kijken je geïnteresseerd aan. Monden bewegen voortreffelijk mee met wat je zegt.
Leen gelooft al lang in VR. Het wordt een belangrijk medium. Eén waar we verhalen zullen vertellen. In gesprekken, zoals via Altspace. Of via VR-documentaires. Of via VR-films. Of VR-games. Of op manieren die we nu nog niet kunnen zien. Over heel de wereld bouwen kleine en grote bedrijven (Ja, denk echt groot, denk bijvoorbeeld Facebook) VR-toepassingen. Ze doen dat elk op hun eigen digitale eiland.
Hoe gaan we tussen al die verhalen navigeren? Zonder dat we voor elke toepassing een VR-app moeten downloaden? We zullen niet alleen Netflixproducties bekijken in VR. Maar ook reportages van Rudi Vranckx voor VRT.
Tijd voor Lucidweb. Het bedrijf van Leen. Zij bouwen mee aan het wereldwijde web voor VR-toepassingen. Het principe is eenvoudig. Iedereen kan VR-ervaringen uploaden. Iedereen kan die ervaringen vinden. Dat kan dankzij een url. Je weet wel, een adres dat verwijst naar een webpagina. Zo’n webpagina bereik je via een browser.
“Wanneer VR écht doorbreekt tot in de huiskamer en de vergaderzaal zal je niet weten dat die films, games of andere toepassingen gebruik maken van de Lucidweb-technologie”, legt Leen uit. Lucidweb bouwt fundamenten. Zoals een netwerk van metrotunnels. Lucidweb zorgt ervoor dat je van plaats A naar B in VR-land kunt. Hoe cool is dat?
“Vandaag moeten we het nog vooral hebben van case-studies”, zegt Leen. Dat zijn voorbeelden die het potentieel van VR en Lucidweb demonstreren. Om af te sluiten, pik ik er een drietal voorbeelden uit. Dank voor je tijd, Leen!
Filmfestival in VR
Hoe organiseer je een filmfestival wanneer iedereen in lockdown zit? Je organiseert het in virtual reality. Zoals het Electric Africa VR Festival. Kijken.
Rudi Vranckx in VR
Wat als je écht meekon met VRT-journalist Rudi Vranckx. In 2019 sprak hij met zes Congolese vrouwen naar aanleiding van de verkiezingen. Dat kon je in VR bekijken. Kijken.
De Bourla in VR
Tijdens de Open Monumentendag kon je de Bourla in Antwerpen bezoeken vanuit je luien zetel. Dat kan nog steeds. Bezoeken.
Kruimels voor het brein
Slaaf van
Alles is fantastisch en iedereen is ongelukkig. Zo leest de prachtige titel boven het artikel over het leven achter de schermen van influencers dat Miriam Rasch voor De Groene Amsterdammer schreef. Influencers, de slaven van Instagram. Lezen.
Broer van
De grootste verwezenlijking van Mathieu Michel (MR) is zijn genetisch verwantschap met ex-premier Charles Michel (MR). Daarnaast is hij ook staatssecretaris voor Digitalisering en Administratieve Vereenvoudiging. En je moet het de man geven. De man is uitmuntend meme-materiaal. Kijken.
Zoon van
Ik wist niet dat comedian Iwein Segers de zoon is van Geert Segers. De voice-over van het iconische ‘Man Bijt Hond’. Iwein regisseerde de niet te versmaden kortfilm ‘Operatie Kazuivel - De Film’. Over vier Vlaamse lieden van een paramilitaire Vlaamse groepering die op geheime missie naar Oostenrijk trekken. Kijken (20 minuten).
Virtuele collega van
Mis je je collega’s met al dat thuiswerken? Misschien moet je eens vergaderen in virtual reality. Pieter Van Leugenhagen nam me mee in Altspace en toonde de voordelen van een vergadering in de virtuele realiteit. (Wie trouwens eens wil afspreken in VR, je vindt me op AltspaceVR onder de naam ‘Frenetiek’). Lezen.
Hartelijk
Freek
P.S. Soms schrijf ik in stilte, soms schrijf ik op muziek. Ik ben altijd op zoek naar de ideale soundtrack. Dankzij het laatste Apartamento magazine leerde ik Kali Malone kennen. Een klassiek geschoolde zangeres die het pijporgel gebruikt om ambient muziek uit te puren. Spesjaaaaal, maar schrijft goed.
P.P.S. In de vorige aflevering beschreef ik Archillect als software die constant het wereldwijde web afspeurt naar visueel aantrekkelijke beelden. Een aantal lezers wezen me erop dat het woord ‘aantrekkelijk’ de lading niet dekt. De laatste tijd deelt het account veel lugubere beelden of video’s. Daar is een simpele verklaring voor. De software zoekt naar beelden die veel gedeeld of geliket worden. En blijkbaar houden wij wel van openklappende hoofden in onze Instagram-feed om al het influencer-gezever te compenseren.